نەژاد رەشید پشدەری: گڕی ده‌روون!

چرکه‌‌کانی ته‌‌مه‌‌نت ساته‌وه‌‌ختێکن و ته‌‌واوی ژینم ئاودێر ده‌‌که‌‌ن، کێڵگه‌‌ی وشک بووم ده‌‌مێکه‌ دێراوه ‌بێشووماره‌‌کانی بۆ بووژانه‌‌وه ‌و ئاودانی ته‌‌واوی جه‌‌سته‌‌ی ماندوو شه‌‌که‌‌تم، وه‌كوو ڕووحه ‌ته‌ڕبووه‌‌که‌‌م، له ‌‌چاوه‌‌ڕوانیدان، ئه‌‌و جۆگه‌‌له ‌وردانه‌ به‌پڕی ئاوه‌‌وه هه‌‌‌ر نه‌‌گه‌‌یشتن، پتر له‌ کاتژمێرێکه‌، به هه‌‌‌موو چرکه‌‌ساته‌‌کانییه‌‌وه‌‌. دڵ له‌ناو ده‌‌ست، چاو به ‌ئه‌‌بڵه‌‌ق به‌په‌‌رێشانی و مه‌‌لوولیه‌‌وه ‌چاوه‌‌ڕوانی ترپه‌ی پێیه‌‌کم، وه‌كوو نێسکه‌‌ی جوانوویه‌‌کی به‌له‌‌نجه‌‌ و...